ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΣΙΑΚΟΣ

Έχω ένα κερματοδέκτη στην ψυχή μα -που να το πω- με ξεπερνάει η εποχή πιστωτικά τον έρωτα οι πιο πολλοί ξοδεύουν.
Μια κάρτα -τώρα- πλαστική μου ψιθυρίζει τον κανόνα: Συναλλαγές απρόσωπες τριγύρω σου χορεύουν Α! Εσύ αν θέλεις για την αγάπη ακόμη πόνα.

΄



Αγαπητές φίλες και  φίλοι,

O Κήπος σας προσκαλεί σε μια συνάντηση με τον ποιητή Αντρέα Τσιάκο την Τετάρτη 02 Οκτώβρη 2019 στις 20:00.
Θα μιλήσουμε για την ποίηση, τα δικά του ποιήματα και θα τον ακούσουμε να διαβάζει δημοσιευμένα κι αδημοσίευτα ποιήματά του.

[…]Κρανία και κόρακες / πλήθος - οστά έντυσαν το καινούριο μας σπίτι. / Τρέχουν αίματα από τα παράθυρα, / οι κουρτίνες πήραν φωτιά, / παλεύει το μπετόν να βγάλει ρίζες / στου μεγάλου μας του τάφου το κορμί. / Το πρώτο αμάρτημα μας είναι από γεννησιμιού του αθώο. / Μην επιμένεις γείτονα, αδερφέ ξεχασμένε, / δεν θα πλυθούμε στο στεγνό μαιευτήριο της ανάγκης. / Στα τσιγκέλια της ιστορίας μυρίζει κρέας ανθρώπινο, / έχει ποτίσει μέσα μας ο φόβος, / κυοφορούμε την τελευταία Άνοιξη / και απ’ ό,τι καταλαβαίνεις / το στήθος μας πονάει / και τα χέρια μας παγώνουν. […]

(απόσπασμα από το ποίημα «Με συντροφιά τη μοναξιά του κόσμου», Ο Λαιμός του Δήμιου, Straw Dogs, 2016)
* Ο Αντρέας Τσιάκος γεννήθηκε το 1979 στο Άργος.Έχει εκδώσει …

Πονάω λάθος αίμα
τρεχούμενη υγρή ψυχή
καμπούρης εισχωρώ
στης αυλής σου τα μάτια,
πονάω σκόνη ξερή
την άσφαλτο ποτίζω
και σαν χειμώνας που φεύγει
τα κλαδιά μου
ξεχωρίζουν τα παιδιά
βραδυνή ώρα
και σχηματίζουν λεπτοδείκτες
για την μακρινή τους ηλικία
πονάω,
κύριοι,
θολωμένο καθρέφτη
και ούτε μόνος νιώθω
και ούτε παρέα συγκινώ πλέον.

«Θέλω κρότους γυμνούς μέσα στο αίμα / τη μοίρα μου σαν κληματαριά / να καρπίζει όπου λάχει / τον ήλιο γονυπετή / να σφαδάζει στα σύρματα»
Γιάννης Στίγκας, Η αλητεία του αίματος

Εκεί στα μέσα του 2000 εμφανίστηκε μια νέα γενιά στην ελληνική ποίηση. Μια γενιά που ενηλικιώθηκε μαζί με την ποίηση και δια της ποίησης. Άνθρωποι που γεννήθηκαν, χονδρικά, από το 1977 μέχρι το 1985 (και κάποιοι αργότερα, γεννημένοι μέχρι το 1989) και εμφανίστηκαν, από το πουθενά, σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια, σαν τα μανιτάρια στο νεκροταφείο μετά τη βροχή, κάνοντας τα πρώτα τους ποιητικά βήματα πολύ νωρίς, στα είκοσί τους μόλις χρόνια. Άνθρωποι που για κάποιον ακατανόητο λόγο πωρώνονταν διαβάζοντας ποιήματα στα δεκάξι τους και που θέλησαν να συνεχίσουν να γράφουν και μετά την εφηβεία τους. Άνθρωποι που ονειρεύτηκαν «να πουν το πράγμα αλλιώς» και που, εν μέρει, το κατόρθωσαν. Άνθρωποι που με εντυπωσιακή άγνοια κινδύνου και νεανικό τσαμπουκά αποφάνθηκαν πως είχαν κάτι να πουν και που, όντως, το …

Απόσπασμα του ποιήματος συνοδεύει την ατομική έκθεση της εικαστικού Βασιλικής Σαγκιώτη "ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΤΟΥ ΟΡΙΟΥ". Περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση εδώ και για την Βασιλική Σαγκιώτη εδώ.



Δεν ακτινογραφεί άλλο φως ο πρωτομάστορας αδειανός από Σελήνη μα παλιρροϊκός εμπιστεύομαι τις ασπρόμαυρες παλάμες μου στα αστεροσκοπεία των βουνοκορφών είπαμε αδειανός από Σελήνη όχι από εκρήξεις όχι από ηφαίστεια -λάβες ματιές- με σιβυλλικές ανταποκρίσεις ταράζω το παρελθόν εκπρόθεσμα τώρα που μεσημεριάζει ηλιόλουστος αγεωγράφητος Ιανουάριος της επαρχίας των παρατηρητών.

Έργα χώρου και ζωγραφικής
1/2/2019 – 16/2/2019
Εγκαινιάζεται στον χώρο τέχνης Μελάνυθρος η ατομική έκθεση ζωγραφικής της Βασιλικής Σαγκιώτη την Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2019, στις 19:00 με τίτλο «Στο Βάθος του Ορίου».
Ένα τοπίο από ψηλά γίνεται σημεία και γραμμές, ενώ μικροσκοπικά το κύτταρο εμφανίζεται ως τοπίο. Τοιουτοτρόπως η παραγόμενη εικόνα δύναται να είναι ιδωμένη από μέγιστη απόσταση αλλά και από μέγιστη εγγύτητα. Ένα τοπίο που θα μπορούσε να είναι όλον και μέρος, σύμπαν και κύτταρο. Και ακόμη πιο μακριά… ένα τοπίο που χαρτογραφεί βιωματικά συναισθήματα και εικόνες στο βάθος του ασυνειδήτου και του χρόνου. Σε κάθε περίπτωση η αφετηρία βρίσκεται στην περιπλάνηση σε διάφορους τόπους φυσικούς ή αστικούς. Μέσα από αυτές τις διαδρομές, η παρατήρηση συνιστά το πλαίσιο στο οποίο επιστρέφει με φυσικότητα η εικαστικός. Η ζωγραφική της – με χρώμα λιτό και διακριτικό – χρησιμοποιεί το σημείο και την γραμμή ως δομή των έργων. Από τα δύο αυτά βασικά στοιχεία προκύπτουν στην επίπεδη επιφάνεια …