ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΣΙΑΚΟΣ

Μετά από μια μικρή καθυστέρηση,
την επόμενη εβδομάδα θα έχω στα χέρια μου
το βιβλίο: "Όπως σε βλέπω και με βλέπεις"
εκτυπωμένο σε 98 αριθμημένα αντίτυπα. Ιδιωτική έκδοση
Όποιος ενδιαφέρεται
παρακαλώ ας επικοινωνήσει:
1) μέσω της φόρμας επικοινωνίας
του blog
2) ή στο email: tsiakosan@gmail.com Υπενθύμιση: Λόγω του μικρού τιράζ σε κάθε ενδιαφερόμενο
θα αποστέλλεται μόνο ένα (1) αριθμημένο αντίτυπο του βιβλίου. Ευχαριστώ πολύ.

"ΤΟ ΘΑΥΜΑ - Η ΣΥΜΠΤΩΣΗ"



                               Θεατρικό έργο σε τρεις πράξεις.


Έρχεται σύντομα...

Έρχεται σύντομα...

Η μέση μου πονάει
σκουπίζω μοναχικά βάρη στον προαυλισμό μου,
εκπαιδεύω σκύλους με αίματα να βάφουν
Δελφικά παραγγέλματα στο μεσημεριανό μου τραπέζι
αλάτι στο νεροζούμι -Όταν είσαι ξένος να το αναγνωρίζεις-
ο εαυτός τραπεζομάντιλο συσσιτίου
με φλεβική βαφή δεν γίνομαι βασιλιάς
ξάπλωσε τώρα να ξεκουραστείς
μια νοσοκόμα με προτρέπει
είναι τα κόκαλά σου από φελιζόλ
τρύπια σαν οκαρίνα,
φυσάει εντός σου και ηχεί συναγερμός
μανάδες αναστενάζουν σαν περπατάς,
ήρθαν προχτές να σε επισκεφτούν
δυο δροσιές και ένας πολύχρωμος χειμώνας
λουλούδια κοσκινίζοντας
στα αναφιλητά τους
και εσύ κοιμόσουν.
Είναι κλεμμένα τα λουλούδια σας λέω
για τους νεκρούς μιας κοινωνίας
που με φορολογημένη τιμή
στα καφέ μάρμαρα εναποθέτουν
ατσαλάκωτοι αιώνες.
Μα κάθε βράδυ,
ώρα παντοτινή
στην πόρτα της αυλής
πεινασμένα στο χώμα τα σκορπούν
οι ενταφιασμένοι
που άλλο την ζωή δεν λησμονούν
αφού είναι η μύτη τους κρύα,
κι ο μαύρος σκύλος κλαίει
κι ο μαύρος σκύλος κλαίω.

Έχω ένα κερματοδέκτη στην ψυχή μα -που να το πω- με ξεπερνάει η εποχή πιστωτικά τον έρωτα οι πιο πολλοί ξοδεύουν.
Μια κάρτα -τώρα- πλαστική μου ψιθυρίζει τον κανόνα: Συναλλαγές απρόσωπες τριγύρω σου χορεύουν Α! Εσύ αν θέλεις για την αγάπη ακόμη πόνα.

΄



Αγαπητές φίλες και  φίλοι,

O Κήπος σας προσκαλεί σε μια συνάντηση με τον ποιητή Αντρέα Τσιάκο την Τετάρτη 02 Οκτώβρη 2019 στις 20:00.
Θα μιλήσουμε για την ποίηση, τα δικά του ποιήματα και θα τον ακούσουμε να διαβάζει δημοσιευμένα κι αδημοσίευτα ποιήματά του.

[…]Κρανία και κόρακες / πλήθος - οστά έντυσαν το καινούριο μας σπίτι. / Τρέχουν αίματα από τα παράθυρα, / οι κουρτίνες πήραν φωτιά, / παλεύει το μπετόν να βγάλει ρίζες / στου μεγάλου μας του τάφου το κορμί. / Το πρώτο αμάρτημα μας είναι από γεννησιμιού του αθώο. / Μην επιμένεις γείτονα, αδερφέ ξεχασμένε, / δεν θα πλυθούμε στο στεγνό μαιευτήριο της ανάγκης. / Στα τσιγκέλια της ιστορίας μυρίζει κρέας ανθρώπινο, / έχει ποτίσει μέσα μας ο φόβος, / κυοφορούμε την τελευταία Άνοιξη / και απ’ ό,τι καταλαβαίνεις / το στήθος μας πονάει / και τα χέρια μας παγώνουν. […]

(απόσπασμα από το ποίημα «Με συντροφιά τη μοναξιά του κόσμου», Ο Λαιμός του Δήμιου, Straw Dogs, 2016)
* Ο Αντρέας Τσιάκος γεννήθηκε το 1979 στο Άργος.Έχει εκδώσει …

Πονάω λάθος αίμα
τρεχούμενη υγρή ψυχή
καμπούρης εισχωρώ
στης αυλής σου τα μάτια,
πονάω σκόνη ξερή
την άσφαλτο ποτίζω
και σαν χειμώνας που φεύγει
τα κλαδιά μου
ξεχωρίζουν τα παιδιά
βραδυνή ώρα
και σχηματίζουν λεπτοδείκτες
για την μακρινή τους ηλικία
πονάω,
κύριοι,
θολωμένο καθρέφτη
και ούτε μόνος νιώθω
και ούτε παρέα συγκινώ πλέον.